Neslihan Yalman-Şapkasında Ölü Tavşanlar Tanrının


Neslihan Yalman-Şapkasında Ölü Tavşanlar Tanrının
açık yaralardan enfeksiyon kapıyor sürekli yürek
bir kadın yastığını ıslattığında
evinden cenaze çıkmış kadar üzülür cevabını verdi
nazik bir adam
o gün gördüm cenaze olmanın karanlığını

serçenin sessiz bedenine uzandığı gün, Virginia
ben de bir serçeyi gömdüm otobüs durağının arkasına
kıştı, kuş gribiydi, üşümekti, ne mene şeydi
bir gündü, toprağa dokunmanın yasak olduğu
-dokundum rutinine saatlerin, durdum
bağır taşı zamanı kırdı-

masal değil bu bir gerçek
felçli babalar, öfkeli anneler diyarında
Alice de ağlıyordu, Pollyanna da
siz güçlü kahramanlarsınız yapmayın dedim
bana mezarlarını gösterdiler göğüslerini yırtıp
yağmur yağmazsa, kim sulayacak umutlu bebe çiçeklerini?

bugün de gördüm bir cenaze olmanın karanlığını
girdi koluma, ne olur kızma bana derken Azrail
hazır bir reçete tutuştururken soğuktan buruşmuş elime
yok ki hiçbir gidişin debdebeli dönüşü
öğren, işe yaramamaya yarar ancak şu hayat

şiir:Neslihan Yalman
müzik:Mert Kamiller
fotoğraf:İrem Demir
sapkasından-olu-tavsanlar